ران تایم بعدی اندروید ART نام دارد، دو برابر سریع تر است و گوگل ۲ سال مشغول توسعه آن بوده

یکی از قدیمی ترین قطعات پازل اندروید، ران تایم دالویک (Dalvik) است که تا حد زیادی باعث خجالت زدگی ربات سبز در مقابل iOS شده زیرا به اندازه کافی سریع نیست. شاید بپرسید اصلا ران تایم (runtime) چیست؟ به زبان خیلی ساده، ران تایم یک قطعه نرم افزاری است که به عنوان بخشی از سیستم عامل وظیفه اجرا (Run) کردن اکثر اپلیکیشن ها را بر عهده دارد.

در سال های اخیر تلاش های زیادی صورت گرفته تا دالویک سریع تر شود تا دیگر کسی آن را مسئول کند اجرا شدن اپلیکیشن ها نداند. اما گاهی بهترین راه حل، ساختن یک جایگزین کاراتر است. کاری که گوگل در ۲ سال گذشته مشغول آن بوده و کم کم دارد به نتیجه می رساندش.

  

ران تایم بعدی اندروید که ART (مخفف Android RunTime) نام دارد، حالا به عنوان یک "گزینه تجربی" در اندروید ۴.۴ کیتکت قرار گرفته و هدف از ساخت آن بازطراحی روش تفسیر کدهای هر اپلیکیشن اندرویدی حین اجرا است.

وقتی می نویسیم یک گزینه تجربی، منظورمان این است که به عنوان یک قابلیت نهایی در اختیار کاربران محصولات تجاری نیست بلکه فعلا توسعه دهندگان می توانند با فعال کردنش در کنار دالویک، آن را تجربه و بازخوردها را به گوگل گزارش کنند.

آرت به روشی کاملا متفاوت از دالویک اپلیکیشن ها را اجرا می کند. به طور کلی توسعه دهندگان فقط بخشی از کدهای هر اپلیکیشن را تولید می کنند و سپس کد تولیدی باید در هر بار اجرا روی دستگاه، از یک ران تایم عبور کرده و پس از تفسیر، اجرا شود. این روش بهینه نیست و در هر بار اجرا کل منابع سخت افزاری را درگیر می کند، ولی در عوض امکان تولید آسان اپلیکیشن برای دستگاه ها و معماری های مختلف را می دهد.

اما آرت این رویه را تغییر خواهد داد و همان مرتبه اولی که شما یک اپلیکیشن را روی دستگاه اندرویدی تان نصب می کنید، کد فشرده (یا bytecode) آن را به زبان ماشین تبدیل می کند تا در واقع آن اپ بدل به یک اپلیکیشن بومی (native) شود. (فقط برای توضیح بهتر: تصور کنید که مرورگر کامپیوتر چطور با کش کردن صفحات، لود و گشودن مجدد آنها را سریع تر می کند.)

با این رویه جدید که کامپایل جلوتر از زمان (Ahead-Of-Time یا AOT) نام دارد، نیاز به فعال سازی هر باره یک ماشین مجازی یا یک کد مفسر از بین خواهد رفت و اجرای اپلیکیشن ها بسیار سریع تر خواهد شد. چقدر سریع تر؟ طبق بررسی های اولیه زمان باز شدن اپ ها به نصف کاهش یافته، پاسخگویی دستگاه سریع تر شده، و عمر باتری هم بالاتر رفته.

در ازای به دست آوردن این مزایا، آیا چیزی هم از دست رفته؟ بله، در این میان به دو مورد اشاره شده ولی حدس می زنیم اکثر افراد با آنها مشکلی نداشته باشند؛ ایراد اول افزایش نسبی زمان اولیه برای اینستال هر اپلیکیشن بر روی دستگاه است و مورد دوم هم افزایش فضای مورد نیاز برای ذخیره سازی. معامله خوبی به نظر می رسد.

گوگل گفته که توسعه دهندگان باید در حال حاضر دالویک و آرت را در کنار هم استفاده کرده و اولی را به عنوان ران تایم پیش فرض به کار بگیرد. ران تایم آرت در اندروید ۴.۴ با رفتن به Settings و بخش developer options قابل فعال سازی است.

هنوز مشخص نیست که آرت چه زمانی تبدیل به ران تایم اصلی اندروید خواهد شد. گوگل می گوید در اولین فرصت این اتفاق رخ خواهد داد، در نسخه بعدی اندروید؟ شاید. فعلا توسعه دهندگان اپلیکیشن و تولیدکنندگان چی های پردازشی فرصت بهینه سازی آرت را خواهند داشت.